ငါ

ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ႔ ..ငါ႔အေတြးေတြေ၀၀ါးခဲ႔
အားအင္းခ်ိနဲ႔အေတာင္ပံတစ္စံုကိုျဖန္႔က်က္ရင္းနဲ႔
ငါေလလြင္႔ခဲ႔တယ္
ထင္ရာစိုင္း ငါ႔စိတ္ကိုအရိုင္းတြင္းမိခ်ိန္
ေန႔ေရာ ညပါ အခ်ိန္ေတြကုန္
ငါ႔ အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္ေနမိခဲ႔တာေလ…

အရႈံးေတြကိုရင္မွာပိုက္ျပီး
အိမ္ျပန္လမ္းကိုလဲေငးခဲ႔ဘူးတယ္
ဘယ္ကစရမလဲဆိုတဲ႔ဘ၀ကိုလဲ စိတ္နာခဲ႔ဘူးတာေပါ႔

တစ္စံုတစ္ရာေၾကာင္႔…
ရင္ဘက္မွာလဲ ဒဏ္ရာေတြဗလပြနဲ႔….
ေ၀းလြင္႔ျခင္းကို လြမ္းေနရင္း …
အိပ္စက္ခဲ႔ရတဲ႔ညေတြကလဲမ်ားခဲ႔ေလျပီ

စိတ္ကူးတာရွိခ႔ဲတယ္..
ထိပ္ဖူးမရွိတဲ႔ေသနက္တစ္လက္ကိုင္ျပီး
ပစ္မွတ္ကိုလဲမွန္္ခ်င္ခဲ႔ေသး

အရာအားလံုးစာရင္းေပါင္းေတာ႔
အဓိပါယ္မဲ႔ ေနာင္တ ဆိုတဲ႔
ခတ္ဆစ္ကိုလဲပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ဘူးတာေပါ႔

ေနာင္တ = ျပဳသင္႔သည္ကိုမျပဳမိ..မျပဳသင္႔သည္ကိုျပဳမိသည္႔အတြက္အခ်ိန္လြန္မွပူပန္ျခင္း..။