Pages

0

ေၾကကြဲအခန္း

Saturday 11 June 2011

ဖုန္းထဲက အသံဆံုးသြားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္ေတြ၀ဲေနမိတယ္ ၀မ္းနည္းလို႔ျဖစ္သလို မေက်နပ္မႈေတြေၾကာင္႔လဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ဒီေန႔ ေဖေဖ႔ဆီက ဖုန္းလာတယ္ေလ သားေနေကာင္းရဲဲ႔လား သားအေမေျပာေနတယ္ ဖုန္းမဆက္လို႔တဲ႔ေလ မင္းအဆင္မွေျပရဲ႔လား မင္းအေမလဲ ေနေတာ႔ေကာင္းပါတယ္ကြာ ဒါေပမဲ႔ လက္ျပင္ေအာင္႔ေနတယ္ ေျခဖ်ားေလးေတြမွာ ၾကင္သလိုျဖစ္ေနတယ္တဲ႔ အေဖ ေဆးခန္းသြားဖို႔ေျပာေတာ႔ ရတယ္ မသြားဘူး သက္သာမွာပါဆိုျပီးေနတယ္။ေဖေဖ အဲလိုေျပာျပီးခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း၀မ္းေနေန ျပီ။ ေနာက္ထပ္ ေဖေဖထပ္ေျပာတယ္ မမ တို႔ လင္မယားအေၾကာင္းပါ ကၽြန္ေတာ္႔မိဘေတြဟာ (ေလ်ာ္ျဖဴေတာဆိုတဲ႔ ရြာတစ္ရြာမွာ ႏွစ္စဥ္ ၀တ္ေဆာက္တည္ တဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကို အလူဴလုပ္ပါတယ္) အဲဒီေန႔မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္႔ မမ အိမ္ေစာင္႔ေနခဲ႔တယ္ ျပီးေတာ႔ ေဖေဖ နဲ႔ေမေမ ျပန္လာေတာ႔ စာတစ္ေစာင္ထားခဲ႔တယ္ မမ သူ႔သမီးနဲ႔အတူ သူ႔အမ်ိဳးသားရွိတဲ႔ အရပ္ကိုျပန္သြားျပီဆိုတဲ႔အေၾကာင္းေပါ႔ သူ႔အမ်ိဳးသားဟာ ေမေမတို႔အိမ္ကေနထြက္သားတာ (3)လေက်ာ္ရွိေနျပီ သူ႔အိမ္ျပန္ျပီး ေငြရွာသြားတယ္လို႔သိရတယ္ အဲလိုနဲ႔ ခုခ်ိန္ထိ ျပန္မလာဘူး။ျဖစ္ပံုက မေျပလည္မူေတြေၾကာင္႔ပါပဲ အဲလိုနဲ႔ မမ လည္း မိဘေတြကို ဖြင္႔မေျပာပဲ အဲဒီအလူဴေန႔မွာပဲ စာခ်န္ခဲ႔ျပီး အိမ္ကထြက္ သြားခဲ႔ပါတယ္။ ေမေမ႔မွာ သူ႔ျမည္မက အရမ္းခ်စ္တာေလ အခုဆိုမေနတက္ဘူးေပါ႔။ လက္ရွိအိမ္မွာ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိေတာ႔တယ္ က်န္တာကေတာ႔ အလုပ္သမားေတြရွိတာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္က လဲ မိုင္ခ်ီေ၀းတဲ႔ တစ္ေနရာမွာ ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ထြက္ခြာခဲ႔တာၾကာျပီ အေ၀းကေန ဒီလိုအျဖစ္ပ်က္ေတြၾကားရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ မ်က္ရည္ေတြက ဘယ္ေနပါေတာ႔မလဲ ေျမခရေတာ႔တာေပါ႔။ ပထမ ေတြးမိလိုက္ တာက ငါအိမ္ပဲျပန္ေနေတာ႔မယ္အေတြးတစ္ခုပါပဲ မိဘေတြကို အခ်ိန္ၾကာပစ္မထားခ်င္တဲ႔စိတ္ပါပဲ သို႔ေသာ္ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္ရွင္သန္ ၾကိဳး စားေနျခင္းက ကၽြန္ေတာ္႔မိဘေတြအတြက္ ဦးစြာပထမပါပဲ။ ခုခ်ိန္ထိ ျဖစ္သင္႔သေလာက္ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။ ေလာင္းရိပ္မိတဲ႔ေနရာကို ေရာက္ေနသလားခံစားမိတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစု အသိုက္ျမံဳေလး အဲလိုကြဲေနရတာေတြဟာ ဘာေၾကာင္႔လဲ။ မမ တို႔မိသားစုကလည္း တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ေယာက္ဖ လို႔မသက္မွတ္ပါဘူး ညီကိုလိုပါပဲ မမ အမ်ိဳးသားဟာ အလုပ္ကိုင္ မယ္မယ္ရရမရွိ ေငြရွာျခင္းမရွိ သူ႔အိမ္သူျပန္ေနျပီဆို ေတာ႔ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖက ဘယ္ၾကည္ျဖဴႏိုင္ပါ႔မလဲ အိမ္မွာေန အိမ္လုပ္ငန္းေတြ ဦးစီးလုပ္ကိုင္ျပီးေနခြင္႔ေပးထားတယ္ အဲလိုလဲမလုပ္ အျပင္မွ လုပ္ျပီး လဲေငြမရွာေတာ႔ ေ၀းျပီးရင္းေ၀းေနရေတာ႔တာပဲ။ အခုဆိုရင္ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖ ႏွစ္ေယာက္တည္းပါလား အေတြးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို လွမ္း ေခၚေနတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ သၾကၤန္ေရွ႕က အိမ္ခဏျပန္ျဖစ္ပါတယ္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမကို ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ကူး ေျပာျပလိုက္ခဲ႔တယ္ အဲဒါက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ
ေမေမတို႔လာေနပါလား အျပီးပိုင္ လာေနဖို႔ပါပဲ လက္ရွိ ရွိေနတဲ႔ အရာေတြကို ေရာင္းခ်ခဲ႔လိုက္ ကၽြန္ေတာ္ရွိတဲ႔အရပ္မွာ အေျခခ်မယ္ ေရာင္းခ်ျပီး ရလာတဲ႔ ေငြတစ္ခ်ိဳ႔ကို အိပ္နဲ႔၀ိုင္းအသင္႔သင္႔၀ယ္ျပီးေန ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔႔ေတာ႔ က်န္ေငြတစ္ခ်ိဳ႔ကို ဘဏ္မွာအပ္ထားျပီး ဘဏ္တိုးေလးနဲ႔ စားေပါ႔ ကၽြန္ေတာ္က ဆက္ျပီးၾကိဳးစားမယ္ ေငြရွာမယ္ေပါ႔ မမ တို႔ မိသားစုပါ အတူလိုက္ေနမယ္ဆိုလဲ ရပါတယ္ ဒါေပမဲ႔ ဒီေခတ္မွာ အိမ္မွာထိုင္ေနလို႔ ေတာ႔မရဘူးေပါ႔ မမ လဲ အလုပ္လုပ္ ေရႊေယာက္ဖလည္း အလုပ္လုပ္ ဒီလိုနဲ႔ တိုးတက္ေရးလမ္းေၾကာင္းကိုေလွ်ာက္မယ္ ဆိုတဲ႔စိတ္ကူးပါပဲ။ ဆိုလိုတာက ေမေမရဲ႔ ခ်က္ျမဳပ္ေဒသေလးက အျပီးပိုင္ခြဲခြာေစလိုတာမဟုတ္ပါဘူး အိမ္ေတြ၀ိုင္းေတြ တစ္ခ်ိဳခ်န္ထားခဲ႔ေပါ႔ အဲလိုပါ။ ေဖေဖက ေတာ႔ အဲလိုလုပ္ခ်င္တယ္ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ကူးကို သေဘာက်ပါတယ္ ေမေမကေတာ႔ အင္းမလုပ္အဲမလုပ္ပါပဲ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ကူးကိုလဲ မျငင္းရက္၊မစြန္႔ခြာရက္ျဖစ္ေနရွာတယ္ေလ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ အေ၀းတစ္ေနရာကေန လြမ္းစိတ္ ပူပင္စိတ္ေတြနဲ႔ေပါ႔ ထိုနည္းတူ မိဘေတြမွာလဲ အဲထက္ပိုမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သတိရတယ္ဗ်ာ အရင္ခ်ိန္ေတြကို ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ေယာက္ ေဖေဖရယ္ ေမေမရယ္ မိသားစုေလးေယာက္ ေႏြးေထြးခဲ႔တယ္ မမ က ဟင္းခ်က္ေကာင္းတယ္ ျပီးေတာ႔ မုန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ကၽြန္တာ္တို႔ကို လုပ္ေကၽြးတယ္ ေမေမကလဲ အိမ္အလုပ္လုပ္ရင္ ဆန္စက္ဘက္မွာလဲ ဦးစီးတယ္ ေဖေဖကေတာ႔ အစံုေပါ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရွိစဥ္က ဆန္စက္ကို ကၽြန္ေတာ္႔ဦးစီးလုပ္ကိုင္ခိုင္းပါတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဆန္စက္ေတြဟာ ေပါမ်ားလာသည္႔အတြက္ အရင္ေလာက္ေတာ႔ အဆင္ေျပခ်င္း မရွိေတာ႔ဘူးေပါ႔။ ေနာက္ တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ကူးထားတ႔ဲ႔အိပ္ေလး ပါပဲ အိပ္ခန္းငါးခန္းပါတဲ႔အိမ္ေလး ေဆာက္ဖို႔ပါပဲ တစ္၀က္ေလာက္ျပီးသြားပါျပီ ပံုစံကေတာ႔ တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးပါ အေရွ႔မွာပန္းျခံလုပ္မယ္ ျခံ၀န္းကက်ယ္တယ္။တစ္ထပ္တိုက္ကို ေခါင္ေပၚမွာ ၀ရံတာလုပ္မယ္ အပန္းေျဖဖို႔ခံလွလွေလး ေတြနဲ႔ အမိုးထက္လုပ္မယ္ ၀ရံတာတက္ဖို႔အတြက္ လိုင္ေကာက္ေကြးေလွကားထစ္ေလးေတြနဲ႔ေပါ႔။အဲဒါေတြလဲ အားလံုးရပ္တန္႔သြားခဲ႔တယ္ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ေက်ာင္းျပီးကတည္းက အေ၀းတစ္ေနရာေရာက္ေနခဲ႔တယ္ ဘ၀အတြက္ စာထြက္သင္တာပါပဲ ဘ၀စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ကိုယ္ကိုတိုင္ ထူေထာင္ခ်င္စိတ္ရယ္ ပညာသင္မယ္ ေငြရွာမယ္ေပါ႔ အဲလိုထြက္သြားခဲ႔တယ္။ မမ က အိမ္ေထာင္က်သြားတယ္ အဲလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေလးကို ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ ဆက္ျပီးေတာ႔မေဆာက္ပဲ ရပ္ထားခဲ႔ၾကတယ္ သားသမီးေတြ အေ၀းေရာက္ကုန္ျပီ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အေျခခ် အိမ္ေထာင္က်မွာပဲ အေတြးေၾကာင္႔ပါပဲ တကယ္ေတာ႔ အဲလုိမဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ အဲအိမ္ေလးကို ဆက္ေဆာက္မယ္ မိသားစုေတြ ျပန္ဆံုရာ စံအိမ္ေလးေပါ႔။ ယခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ႔မိဘ တစ္စံုတစ္ခုမ်ားျဖစ္ခ႔ဲ႔ရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေသသင္႔ပါျပီ ကၽြန္ေတာ္သားမိုက္ျဖစ္ရျပီလား။ အခ်ိန္နဲ႔တေျပးညီ ၾကိဳးစားျပီး မိဘေတြနဲ႔ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္ေနဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားရေတာ႔မယ္ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ရွိတဲ႔ အရပ္မွာ ေခၚထားလိုက္ေတာ႔မယ္။ ညဆိုရင္ တစ္ေယာက္တည္း ကၽြန္ေတာ္ေၾကကြဲ အခန္းငယ္ထဲမွာေပါ႔ အဲလိုညေတြ ကုန္ဆံုးပါေစေတာ႔။ ေဖေဖ နဲ႔ေမေမ ေနေကာင္း က်န္းမာပါေစ။ အေ၀းေရာက္သား

0 Responses to "ေၾကကြဲအခန္း"