အလြမ္း

ည အားလပ္ခ်ိန္ေလး အျပင္မွာထိုင္ေနရင္း ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ႔ၾကည္႔ေနမိတယ္ တစ္ျခမ္းပဲ႔လေလးကို တိမ္ေတြက တိုးေ၀ွ႔လို႔ ေပၚတလွည္႔ ေပ်ာက္တလွည္႔နဲ႔ေပါ႔ စိတ္ထဲမွာလည္း လြမ္းရိပ္ေတြက ဘယ္ေနရာက တိုး၀င္လာလည္းမသိ ဟုိအရင္ ရက္ေတြဆီကိုေရာက္သြားခဲပါတယ္ တစ္ေယာက္တည္းတိုးတိတ္စြာ။ အေဆာင္ေရွ႔မွာ ခ်စ္သူကိုယ္စီ စကားစျမည္ေျပာေနၾကလို႔ တို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေတြမဆက္ ေကာင္းကင္နကၡကိုၾကည္႔ေနမိတယ္။ ၾကယ္ေတြ လင္းလတ္တာကိုလည္း ၾကည္ႏူးခဲ႔တယ္ ခုႏွစ္စင္ၾကယ္ အစအဆံု ေရတြက္ ေျပာေနမိတဲ႔ အသံေတြ မၾကာပါဘူး .. အေဆာင္တံခါးပိတ္ေတာ႔မယ္ အသိစိတ္ေတြ ကိုယ္စီ ၀င္လာေတာ႔မွ စကားေျပာေနျပန္တယ္ေလ တစ္ညတာ လြမ္းေျပေရးတြက္။ အတိတ္ရဲ႔ နမ္ခ်က္တိုင္းဟာ အခု အလြမ္းတံတိုင္းေတြ ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္သိခဲ႔မွာလည္း။ မ်က္လံုးေပၚ မိုးစက္တစ္ေပါက္လြင္႔လာေတာ႔မွ အသိစိတ္၀င္ အလြမ္္းေတာမွ ျပန္လာခဲ႔ပါျပီ။ မိုးစက္ေတြလည္း ခဏပါပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလျပန္ေပါ႔။ ပိုျပီးေတာ႔ သာယာေနတဲ႔ မိုးေကာင္းကင္ရယ္ တစ္ျခမ္းပဲ လမင္းရယ္ ငါၾကည္႔မ၀ေအာင္လွပေနတယ။္ ခြဲခြာျခင္းတြက မ်ားလာေတာ႔ အလြမ္းေတြဆို တာမကုန္ဆံုးႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။စိတ္မွာ ျပန္ေတြ သံစဥ္ေတြကို ဆိုျငီးေနမိ အေဆာင္ေရွ႔ တီးခတ္ခဲ႔တဲ႔ သီခ်င္းေလး တစ္ခ်ိဳ႔ေပါ႔ .. သူမၾကားႏိုင္ေတာ႔ပါ ေ၀းရာအရပ္မွာ သူေပ်ာ္ေနမယ္ထင္ရဲ႔။ ဒီလူမွာေတာ႔ အလြမ္းေရွ႔ ဒူးေထာက္ ေခါင္းစိုက္ေနရရွာေပါ႔။မင္းသိပါေစ ငါ႔ အလြမ္း

ရွမ္းျပည္နယ္ PA +IA ေဟာေျပာပြဲ ခန္းမ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေဟာေျပာပြဲက်င္းပ (May 30 2010)

သာစြဟန္လင္း

ေဆာင္းတြင္းအခါ ေျမာက္ေလလာက

အိမ္သာအနံ႔ ၀တ္အနံ႔တို႔

သင္းပ်ံ႔ေမႊးစြာ ေနရပါဘိ

စိတ္မွာမရႊင္ အိမ္ျပန္ခ်င္သည္

ခဲသလဲပါ ေရာင္၀ါထိန္ျငီး

လံုးတီးထမင္း ေပ်ာ႔ဖ်င္းဖ်င္းကို

ရသာကင္းစြာ ေလြးရပါဘိ

စိတ္မွာမရႊင္ အိမ္ျပန္ခ်င္သည္

အေရက်ဲကာ ဆီမပါသည္႔

ဟင္းလ်ာအဟုတ္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္တြက္

အက္သံထက္ေသး အတံုးေလးမ်ား

ရရွိလာေအာင္ ဖန္ဆင္းေဆာင္သည္႔

ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္ထူး စားဖိုမူးအား

ႏိုဘယ္ဆုပင္ အပ္ႏွင္းခ်င္သည္

သကၠသီလာ ျမကြၽန္းသာရိပ္

ေခြၽးသိပ္ခို၀င္ ပညာသင္ရင္း

ေဆာင္ဟန္လင္းမွာ ၾကံဳလာေသာက

အ၀၀တို႔ ေခ်ာလွတမူ

ႏွင္းဆီသူႏွင္႔ အတူယွဥ္တြဲ

ဒင္နာပြဲေၾကာင္႔ ဒီေမာင္႔ရင္ခြင္

ကင္းေပ်ာက္စင္ရာ တာ၀တိ ံသာက

ရံူးရေလာက္သည္ ပီတိဖရဏ

စိတ္မွာထင္ဟပ္ ရြတ္ဆိုအပ္ျပီ

သာစြဟန္လင္းေပတကား။

                     မ်ိဴးျမင္႔သန္း(မန္းစက္ေျမ)